Ηλιοβασίλεμα στο Ολυμπιακό Στάδιο Αθηνων, βόλτα με τα ποδήλατα και στιγμές χαλάρωσης. Ένα υπέροχο μέρος για μικρούς και μεγάλους
Σάββατο απόγευμα και ο καιρός είναι απλά υπέροχος! Ζεστός αλλά όχι καυτός! Απλά υπέροχος με καταπληκτική θερμοκρασία για να βγούμε για βολτούλα! Ένα από τα αγαπημένα μέρη για περπάτημα είναι το Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο στο Μαρούσι. Το κατάλληλο μέρος για να περπατήσεις, να τρέξεις, να παίξεις, να κάνεις ποδήλατο και τόσα πολλά ακόμα! Αυτή τη φορά όμως αποφασίσαμε ότι ήρθε η ώρα για το πρώτο μάθημα φωτογραφίας της πριγκίπισσάς μου!
Από παιδί ακόμα είχα πάθος με τη φωτογραφία. Ο πατέρας μου, επίσης λάτρης της, με παρακινούσε για βόλτες και μικρές εξορμήσεις για να φωτογραφίσουμε τη Φύση. Η πρώτη μου “επαγγελματικού τύπου” φωτογραφική μηχανή ήταν η Α1 της Cannon και μόνο που δεν κοιμόμουν μαζί της…και μετά εξαφανίστηκαν τα φιλμ και έγιναν της μόδας οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές! Έχω αλλάξει μερικές στο παρελθόν, όχι κατ’ ανάγκη για να πάρω κάτι καλύτερο, αλλά και λόγω μικρών ατυχημάτων. Αλλά ένα πράγμα μένει σταθερό, πάντα απολάμβανα τις μηχανές της Cannon. Μεγάλη αγάπη λέμε. Οπότε το να είμαι λάτρης της φωτογραφίας και blogger ταυτόχρονα, σημαίνει πολύ απλά ότι δεν πάω πουθενά χωρίς την καμερά μου… οπότε η μικρή είχε τα κατάλληλα ερεθίσματα, οπότε ήθελε να μου μοιάσει! Όχι, δε με θεωρώ καλή φωτογράφο, αλλά το κάνω με αγάπη και ακόμα μαθαίνω!
Είναι πάντα υπέροχο να κάνεις πράγματα με τα παιδιά και αυτή τη φορά είχα ένα μικρό δωράκι στην πριγκίπισσά μου… την αυτόματη φωτογραφική μου μηχανή που πλέον σχεδόν θεωρείται δική της. Φανταστείτε τον ενθουσιασμό της! Όταν φτάσαμε στο Ολυμπιακό Στάδιο ήταν πλέον αργά το απόγευμα οπότε ο ήλιος είχε αρχίσει ήδη να δύει, άρα το πρώτο τη μάθημα ήταν ολίγον τι δύσκολο. Αλλά και πάλι, ήταν η τέλεια ευκαιρία να περάσουμε χρόνο μαζί, να κάνουμε κάτι μαζί και να το απολαύσουμε φυσικά… και φυσικά ήταν η τέλεια ευκαιρία να τραβήξω και εγώ φωτογραφίες!
Με θεωρώ τυχερή γιατί το 2004 ήμουν και εγώ στους Ολυμπιακούς αγώνες, ως θεατής φυσικά και μάλιστα για 3 μέρες! Μία υπέροχη περίοδος για τον χώρο αυτό… γεμάτο κόσμο, μουσική, οι άνθρωποι να χορεύουν και να πανηγυρίζουν για την ομάδα τους ή τον αγαπημένο τους αθλητή, με μυρωδιές από το φαγητό στις καντίνες και με τόσα πολλά φώτα! Σα να ήταν ένα τεράστιο πάρτι με ανθρώπους που ποτέ δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου!
Και τώρα 13 χρόνια μετά και το στάδιο παραμένει ακόμα ένα υπέροχο μέρος για να επισκεφτείς. Και πάλι έχει πολύ κόσμο και πολλά παιδιά που παίζουν ανέμελα… αλλά πάντα υπάρχει και μία μικρή μελαγχολία από πλευράς μου, αφού σε πολλά σημεία ο χώρος είναι εντελώς παραμελημένος και εγκατειλημμένος!
Και τότε ο ήλιος κρύφτηκε για τα καλά και ήρθε μία υπέροχη νύχτα… οπότε η φωτογράφιση χωρίς τρίποδο ήταν πάρα πολλή δύσκολη! Το ευχαριστηθήκαμε όμως και το απολαύσαμε και ήδη σχεδιάζουμε να ξαναέρθουμε ένα πρωί για να εξασκηθούμε και πάλι! Άλλωστε, τώρα έχω και μία μικρή φιλενάδα να με συνοδεύει!
mats mouts